FI FI FILE
FI FI FILE
FI FI FILE, een voorstelling over Thuiskomen.
De file speelt zich af op een uitgesneden stuk autosnelweg.
In de file reizen we ver, naar ergens en nergens.
FI FI FILE wordt een beeldende voorstelling waarin we spelen met verveling binnen vertrouwde omgeving. Een voorstelling over de sleur alsook de potentie die verveling met zich mee brengt, over onderdrukte verlangens, over woede, over geweld in de transitiezone.
In de veilige omgeving van de auto mogen we nog eens goed roepen op de Ander.
Over externe conflicten; de Ander geweld willen aandoen om iets in onszelf in beweging te krijgen. Over een valselijk gevoel van thuis zijn, over transitiezones.
Wat er in de auto vrijkomt gaan over andere domeinen. Een onderzoek naar associatief en suggestief theater.
De auto en de file als symbool, vehikel.
FI FI FILE onderzoekt herhaling versus lineariteit.
Via bio-mimetica willen inzoemen op microbewegingen, inspiratie halen uit de organismen rondom ons. Uit de manier hoe schimmels, bomen, mycelium met elkaar communiceren.
Files spelen zich af op verschillende plaatsen tegelijk. Via een beeldende manier (bricolagetechnieken, kostuums, geluid) willen we het speelvlak heractiveren, vullen met een andere lading, andere sferen opzoeken.
Via het vaststaan, hetgeen laten zien dat zich in het onderbewuste afspeelt.
We willen samenvallen met onszelf en onze auto. We vertonen uiterlijke gelijkenissen, parallelen, horen referenties in geluid.
Animistisch gaan we tewerk. Bomen, objecten, mensen, schimmels behoren tot dezelfde trilling, dezelfde troep, dezelfde groep.
FI FI FILE onderzoekt herkenbaarheid versus vervreemding.
Zoals een foto ook in negatief getrokken kan worden, kan een spel of dans ook haar negatief kennen.
Wat ligt er verscholen onder de autosnelweg, wat ligt daar achter te wezen?
Via muziek spreken we een collectief geheugen aan, en verdraaien we een werkelijkheidszin.
De autosnelweg kent verschillende lagen. Het letterlijke grijs als het nachtmerrie paars. De autosnelweg laden we met verschillende esthetieken, betekenissen, wordt een multifunctionele speeltuin.
FI FI FILE onderzoekt de waanzin van filevorming, verkeersagressie, in een manier van spelen. Van miniatuurtheater tot groteske bewegingen. Via bewegend decor, de aura van muziek, de beweging van een speler.
Een assemblage, een doorsnee uit de samenleving speelt door.
De vorm is inhoud, het hoe is de wat.
We spelen met rituelen, het cyclische, de eeuwige wederkeer. Alles begint opnieuw. Zoals de droombeelden, het onderbewuste, het myceliumnetwerk.
FI FI FILE is een zoektocht naar een andere manier van communiceren binnen het theater. Associatief en gestuwd door intuïtie. Een circulaire manier van vertelling construeren. Een myceliumnetwerk zonder één specifieke bron of leider. Samenspel tussen mensen en objecten, die vastzitten. Letterlijk, figuurlijk, vormelijk en inhoudelijk.
Heruitvinden in plaats van uitvinden want “Het eerste of het laatste woord van de beschaving is onzin.” (F.Nietzsche).
FI FI FILE speelt met karikaturen, uitvergrotingen, stereotypering, vervreemding, humor in het ongemak.
Het alledaagse, banale, popcultuur, voertaaltjes, handelingen zijn de voedingsbodem voor een beeldend universum waarin droom en werkelijkheid elkaar ontmoeten in de transitzone van een wagen, in een associatieve tiktak-wereld. Een snelweg, een conflict op de baan. Een proberen omhelzen van onszelf en de Ander.
Tussen willekeur en betekenis, trilt alles, alles is een nu. We zijn de cirkels kwijt, we zijn gescheiden door middel van onze huid. We willen naar huis en reizen verder weg in de hoop een thuis te bereiken.
FFF wordt een ode aan de chaos. Een poging om de angst om te durven verlangen, spelmatig te overbruggen.
In de file aanvaarden we verlies.
